De dag na de divisie wedstrijd in Rotterdam stonden een paar meiden alweer klaar voor de volgende wedstrijd. Voor jawel! Een ploegentijdrit. Wat heeft dit te maken met triatlon? Nou helemaal niks! Deze is voor de leuk. Nou ja leuk? Achteraf heeeeel leuk! Nu eerst spannend , eng en wat kan ik verwachten???????
Sam, mijn zoon , kreeg vanuit Noordkop skating het verzoek om voor de vierde keer te starten in Warmenhuizen om met de jeugd te rijden voor de bokaal. Al een paar jaar denk ik: “Dat kunnen wij van Zwefilo ook.” En dan denk ik aan de dames van ons wedstrijd team. Dus in plaats van de week van te voren heb ik een bericht gedeeld voor deelname drie weken van te voren. Het duurde even voordat er reactie kwam. Als eerste reageerde Danielle Bruin en Judith Ligthart. Zij wilde wel. Met mij erbij drie. Nog twee personen om te kunnen starten. Want je moet met vijf aan de start staan en met zijn vieren eindigen. Yoni had interesse maar moest het nog aan haar coach vragen. En Amy van der Fluit en Jo-ann Kruijer wilde wel maar moesten werken. Judith kwam op het idee om Margreet Jaarsma te vragen. Sinds een jaar of drie fiets ze mee in de training op de maandagavonden. En dat is een goede fietser. Margreet wilde wel. Yoni mocht en we hadden een team compleet. Dus snel inschrijven. Daniëlle, Yoni, Judith, Margreet en Kim stonden officieel ingeschreven als Zwefilo dames team! En achteraf ook het enige dames team. Als motorrijder had ik Sten bedacht. Die deed Albracht junior begeleiden en zou daarna ons kunnen begeleiden. Alleen kreeg ik al snel te horen dat er een maar was. Het zou kunnen zijn dat wij tegelijkertijd met Noordkop skating jongens moesten starten. Dus op zoek naar een andere motorrijder. Eerst mijn zus Maaike gevraagd. Die kon niet. De andere meiden hadden ook een lijntje uitgegooid. Niemand hapte. Ineens dacht ik aan onze eigen Alan Simmonds, hoe gaaf zou dat zijn? Dus even een berichtje. En hij kon en wilde wel. Pppfffff. Ook geregeld. Komt nog veel bij kijken om een ploeg te organiseren.
Maandagavond. Danielle en Judith waren bij de fietstraining. Er werd geopperd dat we konden gaan oefenen. Maar niet te gek want woensdag moest ik aan de bak in Langedijk. Iedereen vond het toch wat spannend. Danielle en Judith waren ervaringsdeskundigen maar wel van vele jaren terug. De rest had dit nog nooit gedaan. Niet wetende dat onze fietstrainer de training had aangepast zijn we na de warming-up vertrokken om op Breekland rondjes te fietsen. Dat ging aardig. Even later kwam Remon de trainer met de rest van de groep. Toen gingen we pas echt aan de bak. Rebecca was invaller van Yoni want die had avonddienst dus was er niet. En het ging steeds beter. Alleen ’s nachts heb ik de hele nacht tijdrit rondjes gereden. Wat vermoeiend zeg!
Zondagmiddag, vijf uur. De dames staan opgesteld in Zwefilo fiets outfit aan de start. En daar gaan we . Vijftien ronden rondjes rijden door Warmenhuizen. Er zit één rot bocht in. Maar volgens onze Warmenhuizer topper Raphael Mouton hoef je voor geen enkele bocht remmen. Ik vroeg even naar tips! Nou, remmen deed ik wel. Toch gingen we als onervaren tijdrit rijders in deze ploeg als een speer. In totaal 40 minuten knallen. Af en toe ging het net goed. Margreet zat met een trapper in de bocht aan de grond. Yoni moest een keer uitwijken maar we haalde ongeschonden de finish. Wat we van te voren besproken hadden werd waar gemaakt. Met zijn vijven starten en finishen. Met plezier en genieten. Het was afzien (ook door de temperatuur)maar wat was het leuk. Na een paar bochten wist je waar een gaten inde weg waren en putten. Dus daar moest je niet doorheen. Alan begeleidde ons goed. Hij reed steady voor ons. Missie geslaagd! Volgend jaar weer?
